CIJFERS

Dit jaar gaan er waarschijnlijk 3.1 miljoen reizigers naar Bali. De schatting over 2011 is dat er dan net zoveel  bezoekers komen als tijdens de bierfeesten in München in de maand September maar die feesten noemen we Oktober fest. Alles is dus maar relatief.

Van die ruim 3 miljoen zijn er 850.000 aussies. 27% van alle toeristen en dat terwijl er nog altijd een negatief reisadvies wordt afgegeven door de regering van Australië Stel je voor dat het reisadvies naar positief gaat. Boek nu Villa Buddha is dan ook het advies. . 

de 21e plaats

Bali, een stad?? Raar maar Bali staat op de 21e plaats van de top mode steden. Londen, Parijs en Milaan zijn de echte toppers maar een 21e plaats voor Bali....., wij hebben het op menig songfestival minder goed gedaan. 

Plakgulp

Agent van cement.

In Indonesië hebben leger en politie veel aanzien. Alleen deze agent heeft dat aanzien een tijdje moeten missen en dat is afzien. Deze agent van cement vertoonde wat scheurtjes op zijn blazoen maar inmiddels is hij gerenoveerd en is de plakgulp vervangen. Juist voor Bedugul regelt hij stilzwijgend dag en nacht het verkeer.

Een baan bij de politie of het leger levert veel inkomsten op. Niet alleen komt er maandelijks een vast bedrag binnen maar zelfs ook pensioen als de pensioenleeftijd van 56 bereikt is. 56 ja geen 65,

De levensverwachting van de manlijke bevolking is in Indonesië 68 jaar gemiddeld. Omgerekend; 12 jaar pensioen en in Nederland is dat weinig anders. Met 65 jaar met pensioen en 78 jaar heeft een man in 2011 gemiddeld te leven. Een jaartje langer pensioen is de eenvoudige rekensom 

Of dat pensioen waardevast, crisisbestendig of demolutie vrij is weten we niet. Wel dat er nooit vacatures zijn die moeilijk invulbaar zijn. Om bij de politie te komen en het zelfde geldt voor het leger moet je betalen.

Je betaalt aan een vriendje van een vriendje die je introduceert bij een vriend. Alleen hogere kasten komen in aanmerking want dat is de eerste protectie hindernis. De inkoopsom zo hebben we ons laten vertellen is per dienst afhankelijk maar 20 tot 30 miljoen roepia ben je aan investering toch wel kwijt. Dat is 10 jaarsalarissen. We spreken dus van een lange termijn investering. 30 miljoen is € 2.500,--

De gewone baantjes leveren zo'n 70.-€ per maand op. Een aardige beloning dus en met een pensioen schijnt de zon dus extra levenslang in Indonesië. 



Agent klaar voor het werk.



Bruin op straat

Veel blauw op straat zoals de politiek dat wil in Nederland is er niet, dat komt niet alleen door de kleur want een agent is in het bruin geüniformeerd maar ook door het takenpakket wat toch wat anders is. Een agent zit achter een bureau want de bureaucratie wordt driftig in stand gehouden. Er is echter een uitzondering. De ochtend dienst. 

Op ieder kruispunt vanaf 7 uur staan agenten. Met onduidelijke wuif- en wapperbewegingen wordt het verkeer geregeld en ook de tienduizenden schoolkinderen worden veilig naar de overkant van de straat gewimpeld. Om 8 uur wordt weer het veilig onderkomen van het bureau opgezocht. 

Klaar-overs zijn het voor een uur per dag. Wel duur betaalde veiligheid, maar goed Indonesiërs zijn gek op kinderen en alles heeft zijn prijs. 



Klaar over



Raar,

Met 320 miljoen inwoners in indonesie het grootste moslim land ter wereld. Moslims vasten tijdens ramadan gedurende de dag. Niet eten, niet drinken. Het einde van de ramadan is dan ook een feest, het suikerfeest.

Dit jaar zou de ramadan eindigen op 29 augustus. Iedereen viert dat feest bij familie, in de geboorteplaats en dat brengt een enorme volksverhuizing teweeg. Miljoenen mensen verplaatsen zich. Bussen zijn afgeladen, veerboten lopen bijna onder, treinen zijn overbezet.

 Want het suikerfeest vier je bij je familie. Op 29 augustus. Dat staat al 2 jaar op de kalenders overal ter wereld. Feit dus. 

Maar nu besloot de regering 1 dag voor het suikerfeest, nee toch verkeerd, de maan staat niet goed. We stellen het een dag uit.

 Miljoenen mensen in verwarring achterlatend. Stel je voor, wij vieren kerstmis op 25 en 26 december en op de 24e zegt de regering, dit jaar doen we het op de 26 en 27  december. Iedereen zou dat toch niet accepteren. Hier wel, het is zoals het is………

Arm, armer, armst.

Weer een verhaaltje over bescheiden wonen, nu van de seizoen arbeiders die de rijst komen oogsten. Wij in Nederland spreken al snel van een onmogelijke situatie als we op TV het onderkomen zien van gastarbeiders die in een camper worden ondergebracht of in een andere minuscule behuizing wonen en als seizoenarbeiders in de tuinbouw tewerk worden gesteld.

Maar op Bali zijn er andere maatstaven en zouden ze het verblijf van de oost Europeanen als riant bestempelen in de tijd dat ze in Nederland werkzaam zijn.

Hier het onderkomen van mensen uit Java die langs de rijstvelden trekken om te helpen oogsten.

Een zeildoeken tentje, geen kookplaats, geen toilet, geen sanitair. NIETS dan in het open veld in de tropenzon een stukje zeil met een lap als deken.

Vroeger waren al de dorpelingen verplicht mee te werken op het veld als de rijst moest worden binnengehaald, en dat 3 à 4 keer per jaar, want zo rijk zijn de sawa's hier op Bali.

Je kon die verplichting ook afkopen en was je vrijgesteld, maar slechts weinigen konden dat opbrengen. Nu dank zij de (gelukkig)groeiende welvaart zijn er zoveel vrijstellngen dat er gastarbeiders uit Java hun geluk komen zoeken op Bali. Het is best zwaar werk, rijst oogsten. Tropische zon, stof door het dorsen van de rijst en grote delen van de dag gebukt werken om de halmen te snijden. Geen pretje dus.

Hoe is het met de boomman?

De meeste lezers weten niet waar we het dan over hebben. Daarom even een update. De boomman woont in een boom of liever gezegd onder een boom in een piepklein onderkomen. Een vloer van 1x2 meter is zijn woning. De boom beschut hem tegen de zon, een afdakje van bananenbladeren tegen de regen. Koken doet hij onder zijn bed. En hij leeft daar in alle eenvoud al 4 jaar.

De boomman doet niets. Hij heeft zouden wij zeggen altijd vakantie.

Is dat iets om jalours op te zijn, we weten het niet. Er is weinig wat inspireert, zijn gezichtsveld is niet groter dan 200 meter. Hij komt nooit verder als Seririt en dat maar enkele keren per jaar. Seririt ligt op 15 minuten lopen van de boom door de desa's.

Hij zoekt naar wat mosseltjes als het laag tij is, om zijn rijstmaaltje aan te vullen. Zijn familie zorgt wel voor hem, brengen wat kleding en voor een week rijst. Wassen doet hij zich in de rivier, drinken ook. Hij praat met niemand dan bij het wekelijkse bezoek met de familie.

Tegen het einde van de middag komen de voetballertjes een balletje trappen op het veldje naast de boom. Dan verhuist hij stilletjes naar het strand, zoekt naar mooie kleine steentjes tussen het zand en als de zon onder gaat is hij weer terug onder de boom en gaat slapen. Morgen weer een drukke dag.

Het is wel een bizarre tegenstelling, een hutje onder de boom met helemaal niets of 100 meter verderop de luxe, grootte en het comfort waar wij. westersen, ons in verpozen bij de villa's. Het is allemaal mogelijk, het is een wondere wereld.