woensdag 23 januari 2013

Het nieuwe Lovina.


Binnenkort nemen we afscheid van het oude Lovina. Het slaperige plaatsje waar het lazy-does-it gevoel zeer tastbaar was. De tijd lijkt voorbij voor eettentjes die hun gasten laten zitten in onmogelijke stoeltjes. Waar de zee voor een strandcafé altijd te ver ligt en waar het strand niet tussen je tenen kietelt als je een biertje aan zee wil drinken. Natuurlijk het heeft charme zo’n plek waar niets gebeurt, waar de verkopers net zo easy zijn als hun kopers.


Mensen in Lovina, het sjokt, het schuifelt maar paraderen is er niet bij. De laatste beach wear outfits dateren van Rockanje 1985. De zwembroeken zijn van Zeeman of Hans. Ripcurl nooit van gehoord, Billabong is dat biefstuk nee dat zijn merken van het  coole, kinky Zuid Bali en dat gaat nu komen. Daar gaan we naar toe met het nieuwe Lovina. Een eerste aanzet voor het nieuwe Lovina kwam van een nieuw ruim groot hotel waar je een leuk maar prijzig stukje kan gaan eten in The Lovina.
 
 


Maar nu is er ook; spice beach club.




Een zaak met de allure van Seminyak, het temparament van Kuta en de prijzen van Sanur allemaal uit Zuid Bali, nu naar het noorden gebracht door Sandra uit Nederland en Nyoman van de bij velen bekende Tropis Bistro uit Lovina.

We denken dat het een aanwinst is om wat te gaan drinken in Lovina, wat te gaan lunchen om even de blik te verruimen en bij voorbeeld op zondag als de staff vrij is ook een hapje te gaan eten. Lunchen en zelfs ontbijten kan op alle dagen bij de spice club. Of het spicy is, we denken van niet maar juicy wel.

Het zit er fris, vrolijk en fruitig uit, je wordt voor diner gratis opgehaald en het lijkt ons prima toeven net als in de villa. Opening officieel 14 februari, soft start 26 januari.
 

 

Voorjaars vuil vraagt om schoonmaak.


Ketut,  de strand schoonmaker bij Villa Buddha.
 
Velen kennen hem maar niemand weet hij is. De man met de kruiwagen, de man die 7 dagen per week het strand voor de villa veegt. Het vele vuil bijeen raapt en verwijdert.

Dat vuil is nu tijdelijk  behoorlijk veel door de aanvoer met de rivieren in regentijd. Ergens boven op de berg wordt een september een emmertje huisafval  geleegd in een goot. Dan komt de regentijd en na een maand of 5 komt het restant via kleine stroompjes in de grote stroom terecht en vervolgens  in zee.

Als de wind aanlandig is komt er wat vuil op het strand en is het tijd voor KETUT om in actie te komen.  Van 6.00 tot 11.00 iedere dag is HIJ de bezemwagen. De bezem-krui-wagen.

Na vertrek is het strand voor de villa weer schoon, tot de volgende vloed………………morgen weer een dag.
Dagelijks in de regentijd een kruiwagen vuil van het strand
 

Marini Neemt Afscheid


 

Gasten van Villa Samora kennen Marini. Nieuwe gasten kunnen niet meer van haar charmante aanwezigheid genieten.

Marini heeft ontslag genomen, we hebben haar bedenktijd gegeven maar ze wilde toch vertrekken. 

Het lag niet aan ons huismeesters, niet aan de gasten maar iets tussen hen tweeën, Kadekje en Marini.

Het werd een beetje een onverkwikkelijke zaak met roddel, achterklap en gedoe tussen hen, met natuurlijk de liefde in het spel. Niet iets met driehoeken of directe betrokkenheid maar perikelen op afstand. Cherchez l’homme in dit geval.

Het zat behoorlijk complex in elkaar  en wij vonden dat beiden goed èn fout waren in deze zaak. Ze moesten het zelf maar oplossen want arbitreren was voor ons geen optie. Marini heeft daarop verkozen na haar maagproblemen en wat daagjes rust besloten om te vertrekken. Beiden zijn ze ons toegenegen we hadden geen voorkeur wie zou moeten vertrekken als ze de lieve vrede niet konden herstellen. 

We werken nu met invalkrachten tot dat er een goede dame zich aanbiedt. 

Wel jammer want de ploeg was al heel wat jaartjes ongewijzigd vanaf de opening van beide villa’s maar ja, het is zoals het is. 

Omdat veel gasten het belangrijk vinden te weten hoe het gaat met “hun” staff toch dit vervelende bericht.