donderdag 28 april 2011

Happy End

Jim en Vroni,  onze oud gasten in Villa Samora gaven ons een welkom advies. Maak eens een kennismaking artikel in de nieuwsbrief zodat we weten wie wie is in de villa. We vinden dat een prima suggestie. Deze maand Marini.
Mijn naam is Kadek Marini.  Maar iedereen noemt me Marini. Ik werk bij Guido en Monique in Villa Samora. Ik ontvang de gasten en zorg voor alles tijdens hun verblijf hier in de villa. Ik kook, maak schoon, serveer drankjes, haal boodschappen en zelfs mijn scooter verhuur ik aan de gasten om hun een geweldige tijd te bezorgen.
Ik ben 44, weduwe sinds heel lang en ben geboren in Singaraja.  Makkelijk heb ik het nooit gehad maar k ben nu best gelukkig met mijn huidige baan in de villa.
Mijn moeder heeft mijn kraambed niet overleefd en mijn vader stierf toen ik 7 jaar oud was. Mijn zuster die wat ouder is heeft me opgevoed bij tantes en ooms en heeft me later in haar huis opgenomen.  Het was een arme eenzame tijd, geld om naar school te kunnen gaan was er niet. Alles wat ik naar school ben geweest was 5 maanden. Nee, geen 5 jaar maar 5 maanden, dat is mijn hele opleiding geweest.
Later toen rond de 18 was heb ik een aardige leraar gevonden die me Engels heeft leren spreken, en wat Bahasa Indonesia om iets te kunnen lezen en schrijven.  Ik kan dus niet zeggen dat ik echt gestudeerd heb maar nu kan ik goed in het Engels een gesprek voeren.
Ik heb met mijn nu overleden man 3 kinderen gekregen, 2 dochters en een zoon.
Een dochter werkt ook in een villa, de andere heeft hartproblemen en kan gewoon niet werken en is thuis bij mijn zuster. De zoon is nog op school.
Ik ben nu 7 jaar alleen en het is zwaar. 6 dagen werken in de villa en als je thuis komt moet alles nog gedaan worden maar in het verleden was het nog moeilijker. Toen kon ik alleen wat geld verdienen door schilderklussen aan te nemen, in Bali zijn vrouwen vaak de huisschilders omdat ze netter werken als de mannen. Maar soms was er werk en vaak was er niets.  In Dencarik een plaatsje bij Lovina kon ik in een villa komen werken en mocht ik ook mijn schilderklussen aanhouden.  Hard werken, very difficult. Je vraagt naar wat ik doe naast mijn werk in de villa, maar dat speelt voor mij niet. Ik moet mijn deel van het huisje schoonhouden, koken voor 4 en ben dan op.
Mijn droom is een eigen huisje wat meer privacy, wat tijd voor mezelf.  Of het opschiet met sparen voor mijn huisje?? Nou nee, ik hou per maand € 17 over en dat gaat op aan assurantie. Assurantie? Ja, geld voor mijn crematie want als je geen familie hebt dan………………….
Maar gelukkig heb ik nu een vaste baan, ontvang regelmatig een tip en weet ik dat er iedere maand salaris is. Daar ben ik heel gelukkig mee en heb een lieve collega en lachende gasten. Dan ben ik happy.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten